Ook de tweede dag was helaas het sterrenkijken gecanceld door de wolken, wat erg jammer was want die trokken weg... (Het feestje in de woestijn heb ik helaas ook moeten overslaan, durfde het toch nog niet aan.) Maar zoals gezegd moest en zou beter kunnen; de volgende dag waren Alex en ik iig weer fit genoeg om iets te ondernemen. Samen met onze overgebleven bus maatjes, twee Belgen en twee Britten hebben we mountain bikes gehuurd en zijn zelf, dit keer op een langzaam tempo, de woestijn in geggaan. Te gek en zeker een van mijn highlights van Zuid- Amerika. Helemaal als je de tijd neemt om het steeds veranderende lanschap van de maanvallei in je op te nemen. En dat kon nu. (En Mami, Alex heeft dus gelukkig zijn woestijn gezien...) Na het vermoeiende fietsen was de busreis van 12 uur niet meer zo erg. Op naar Peru!! Met een nachtje tussenstop in Arica, waar we weer eens een dag met plannen hebben doorgebracht ;)

What to do, what to do? We zijn in Peru, dus dan moet je naar Cuzco, Machu Picchu doen. Maar ja met ons geluk komen we daar dan ook vast te zitten in een trein met al die regen. De trekking kan sowieso niet n februari. Surfen it is! op naar Mancora aan de andere kant van Peru. Hoe raar het ook voelt om niets van Peru te zien, besluiten we toch om met 2 bussen van 19 uur en een stop in Lima, door te trekken. Met onze nieuwe reisgenoot, Annina uit Muenchen. Ook wel lekker eens met zijn drieen op stap. Dat ging allemaal bijna te soepel om waar te zijn. Ik heb natuurlijk nog niks gezien van de wereld, dus voor mij was de grensovergang een behoorlijk spannend gedoe. Uit de taxi en geen idee wat er gaat gebeuren, fijn ook dat iedereen zo vriendelijk is, en de taxi weer in. de komende twee dagen zijn in een blur voorbij gegaan, slapen eten uitstappen, wachten slapen eten uitstappen. En daar is Mancora. Een beetje uit de voegen gegroeid stranddorpje, met een bar naast de andere en een rij surfshops. Helaas geen swell, wel een glofje, warm water en 5o surfers die dezefde golf willen surfen. Ik had beloofd niet op te geven, dus doe ik dat ook braaf niet. Nieuwe break, nieuwe kansen. Dus ik neem les!! Bij Victor's surf/ cocktail shop. Mijn leraar genaamd Frank. De manier waarop ze hier les geven heb ik nog niet eerder gezien. Uitleg zoals overal, 1,2,3 steps, stretchen en het water in. Maar dan: Frank trekt flippers aan en duwt mij de golven door, hangend aan mijn longboard, wachten we op een golf. En als die eindelijk (er waren echt amper golven) begint hij te trappelen en duwt mij zo de golf in en houdt (!!!!!) de plank vast tot je steady staat. Te gek! Neppig, maar te gek. Dus ik geef nog niet op...

Nog twee goeie feestje gevierd, een surftrip naar Lobitos gedaan (waar mij de moed weer een beetje in de schoenen is gezakt) en bij de pool gehangen. Perfect einde van Alex en mijn reis samen denk ik zo, en nog steeds een etentje voor zijn verjaardag te goed. So we went and we did. Ons beste etentje tot nu: La sirena, Mancora (met dank aan de ouders!!!). Super te gek eten en een flesje wijn erbij. En ook nog gezellig ;) Echter zoals het met mij en Alex gaat werd hij ziek en ging ik een paar uur later. Fijn weer een dag in de bus voor de boeg. Alex heeft me gelukkig volgepropt met medicijnen en ik kan er weer tegenaan. Nu zitten we samen in een hostel in Lima, Alex vertrekt morgen en hij is nog steeds niet beter. Fuck!!!! Niet leuk dat het nu zo is en eerlijk gezegd ook helemaal niet leuk dat die weggaat.....